Primeros auxilios psicológicos y resiliencia en tiempos de crisis

Lehen Laguntza Psikologikoak ebidentzia zientifikoetan oinarritutako teknika multzo bat dira, pertsonen, taldeen eta komunitateen erresilientzia indartzeko xedea dutenak. Helburuak dira gertaera traumatiko batek sortutako estresaren sintomak murriztea eta suspertze osasuntsu bat lortzea, eta gertaera hori izan daiteke hondamendi natural bat, osasun publikoko larrialdi bat edo krisi pertsonal bat. Egoera mota horrek sortzen duen inpaktu emozionala beti ez da zauri fisikoek sortzen duten inpaktua bezain ikusgarria, baina mingarriagoa izan daiteke eta pertsona neurri handiagoan ezgaitu dezake.

Bestetik, erresilientzia da pertsonek eta komunitateek duten ahalmena egoera pontentzialki traumatiko batetik suspertzeko, krisiari aurre egiteko baliabideak areagotuz eta nortasuna bera eta erreakzionatzeko gaitasuna indartuko dituen ikaskuntza baten bidez, ondorioen presentziarik edo ondoezaren kronifikaziorik gabe.

Bi kontzeptu horiek ez dira berriak, nahiz eta orain arte psikologiaren jakintza arlo espezifikoaren barruan egon diren. Hala eta guztiz ere, COVID-19aren pandemiari lotutako krisi sanitario, ekonomiko eta sozialak argitalpen ugariren fokupean jarri ditu egoera korapilatsuei aurre egiteko eta horiek emozionalki kudeatzeko trebetasunak. Alde batetik, dibulgazio hori oso lagungarri gertatzen ari da osasun mental on batek duen garrantziaz ohartarazteko, bultzada emanez auto-ezagutza eta zaintza emozionaleko jarduerei. Bestetik, ordea, azkenaldian zabaldu den informazio guztia ez da behar bezain zehatza eta zorrotza izan, egiazki erabilgarria izan dadin pertsonentzat.

hau pentsatuta dago psikologia, medikuntza, erizaintza edo osasun publikoko oinarrizko ezagutzak dituzten pertsonentzat. Ebidentzian oinarritutako ikuspegi zabal batetik azaldu nahi du nola lagun diezaiokegun geure buruari, inguruko pertsonei eta lankideei gure bizitza pertsonalean edo profesionalean izan daitekeen edozein gertakari kritikori modu egokiago batean aurre egiten. ak, halaber, ikuspegi praktiko batetik aztertzen du zer egin behar den eta zer ez egoera horietan, baita aintzat hartu beharreko arrisku faktoreak eta faktore babesleak ere. Azkenik, auto-zaintza jarduerei ere erreparatzen die, bai alor pertsonalean bai alor profesionalean behar direnei.