La crisis climática: Afrontando una crisis para salir de otra

Krisi klimatikoak gure garaia definitzen du, eta pentsatzen genuena baino askoz bizkorrago ari da gertatzen. Zer egingo dugu?

Jasaten ari garen pandemiak erakutsi digu biziki zaila dela eragiten diguten arriskuen larritasuna aurreikustea. Hamarkadak daramatzagu esaten klima aldaketa dela gizateriak datozen urteetan gainditu beharko duen erronkarik handienetako bat. Eta oso argi dugu gauza bat: gure gizartearentzat arriskuak gero eta handiagoak direla.

Har daitezkeen funtsezko neurrietako batzuk ez zaizkigu arrotzak, eta baliagarriak dira bi krisiei aurre egiteko, hots, osasun krisiari nahiz krisi klimatikoari aurre egiteko; izan ere, gure gizarteko esparru guztietan eztabaidatzen da haien inguruan, nahiz eta beti ez diren modu koherentean eta sinergiaz hartzen. Horien artean, hauek nabarmentzen dira: lurraren degradazioa, biodibertsitate galera eta airearen, lurraren eta uren kutsadura murriztea; uraren eta baliabideen kudeaketa hobetzea; klima aldaketa arintzea eta horretara egokitzea; baliabideak eraginkortasunez erabiltzea; deskarbonizazioa, desbinkulazioa eta desintoxikazioa jorratzea; eta arriskuak eta hondamendiak prebenitzea eta kudeatzea. Neurri horiek guztiak hartzeko, politika anbiziotsuagoak eta eraginkorragoak behar dira, besteak beste esparru hauetan: kontsumo eta ekoizpen jasangarriak, baliabideen erabilera eta kudeaketa eraginkorragoa, ekosistemen kudeaketa integratua eta hondakinen murrizketa. Egoera horretan, diziplina anitzeko hurbilketak funtsezkoak dira konponbide eraginkorrak proposatzeko, bai eta ezinbestean gerta daitezkeen inpaktuek dakartzaten erronkei heltzeko ere. Eta lankidetza horrek oinarri izan behar ditu errespetua, diziplina aniztasunak ekartzen dizkigun gaitasun eta ikuspegi desberdinak, sistema fisikoen eta sozio-ekologikoen konplexutasunari heltzeko kemena eta gizarte eragile desberdinekin ezagutza sortzeko beharra.